Uğur Mumcu ile tanıştığımda ilkokul 4 veya 5.sınıfındaydım. Çocukluk arkadaşımın amcası Oktay Kurtböke Cumhuriyet gazetesinin Genel Yayın Yönetmeniydi. Sık Sık Anne-Baba ve Ağabeylerine ziyarete gelirdi. Bu ziyaretlerinde çoğunlukla Uğur Mumcu eşlik ederdi. Bizlerde evimizin önündeki arsada kale kurmuş maç yapar sonunda kazanılacak gazozların hesabını yaparken arkadaşımın Babasının ''Çocuklar oyunu bırakıp hemen eve gelin'' çağrısı ile eve giderdik. ''Uğur Mumcu geldi. Sessiz olup dinleyin.'' denirdi. Tabii henüz devlet memleket meselelerinden uzak konuşmalardan bir şey anlamamış durumda bir an önce oyuna dönmeyi düşünürdük. Büyüklerin çok değerli bir gazeteci, yazar olduğu övgülerini sık duyardık. Aklımda vücut dili olarak elleri ile konuştuğu gözleri ile ileri ve yukarı bakarak konuşmaları aklımdadır. Yine bir ziyaretinde bizlere okul nasıl gidiyor.? Dersler iyimi.? Sıkıcı sorular yerine ''Tahsil hayatınızda neyi seçerseniz seçin içinde mutlaka Ülkemize menfaat olsun.'' Sözünü hiç unutmadım. Yine ne demek istediğini anlamamıştık. İş hayatına kısmet bu ya Cağaloğlu'nda Ziraat Bankasının Genel Müdürlük binasında (aynı zamanda borsanın ilk kurulduğu yer) Başladım. Babıali'nin tam ortasındaydım. Sağımda İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü, 100M. Aşağıda Valilik, karşımda İran Konsolosluğu, Hürriyet, Milliyet, Cumhuriyet Gazetesi vardı. Sultanahmet, Topkapı, Ayasofya bir adım ileride. Bu çemberde çalışmak hem güzel hem keşif gerektirir diyerek çevremi incelemeye başladım. Gazetelerin hesapları, işleri çoğunluk bankamızdaydı. Milliye Gazetesi yılın 12 şarkı yarışması yakın takibimdeydi. Kaybettiğimiz o yeri doldurulmaz bestekarlarımızın hangi eseri 1. olacak bizde bileceğiz diye bütün sene yeni şarkıları takip eder çekilişe katılırdım. Yarışma sonunda basılacak kitabı almak hiç kolay değildi. Gazeteye giriş çıkışımız olunca alabiliyordum temin edemezsem uyuyamazdım. Öğlen tatillerinde Sultanahmet'e gider tarihi binamızı Mithat Paşanınresmini görmeleri için turist toplar getirirdim. Çoğu zaman mesai başlar içerde turistler müze gibi gezerken Müdür BEY karar ver rehberlik mi? Bankamı derdi. Bu arada Değerli Gazeteci, Yazarımız Uğur Mumcu'yu daha yakın tanıdık. O zamanlar anlayamadığımız kimliğinin değerini öğrendik. Kendisini ziyaretlere gittiğimde o kadar kısıtlı zamanına rağmen bir gün geri çevirmemiştir. Bu kadarda kalender kişiliğe sahipti. Kaybettiğimizde Babıali mahşer günü olup kan ağlarken cenazeye gidecek öğrenci gruplarını polislerin coplar ile bacaklarına vurarak düşürüp yokuş aşağı sürükledikleride gözümüm önünden hiç gitmeyen karedir.

Ümran ÖZBEY

02.02.2022