AYDINLIĞIN GÖLGESİNDE CEHALETLER

Önce kendini tanı, iç ışığını yak,sonra karar ver, ne olmak istediğine.Kibrit mi,mum mu ampul mu?”Öğrenim huzur,bilinç ve aydınlık getirir .Gerisi seninle hayatının arasında “ diye öğrettiler banaç .Önce mum sonra  elektrik yaratıldı ,karanlıkta aydınlığa kavuşulsun diye. Modern ve son insan ise karanlığı keşfetti, yanan ışıkları söndürüp karanlığa sığınarak medet umar oldu.Takipçileri ne denli karalara büründüklerini görmeyip kendilerini kandırabilmenin peşine düştüler. 

 

 

 

*Karanlığa gücenip kızmak yerine ; ondan yardım almayı tercih eden insanları tanıdım . Kendine saygı duymasını öğretmenin yanı sıra  gerçeği anlatarak  onları görmemiz sağlar. 

 

 

 

Güneşe kızabilirmiyiz ,bizi aydınlatıp ısıtırken  bazen de kendi dünyasına gömülerek ortalığı kararttığı bir yerde  duble görev yaptığı için? Ama görevi aydınlatmakken içimizi  karartıp insanlığı baltalayarak öyle ya da böyle ışık hızıyla ışık cinayeti işleyen birileri türedi

 

 

 

Bu durumda  tarihe mal olup ellerimizle yerin dibine gömdüğümüz manevi değerlerin en  büyük kayıplarımız arasında olduğu gerçeği su götürmez. Geçmiş dönemlerin bilinçli ,değerli ve insani zihniyetleri de böylece sonraki nesillere iletilemeyerek elimizden kaçmış oluyor .

 

 

 

Karanlıkta tanışanların aydınlıkta birbirlerini tanımaları kolaydır,sonuçta zor günlerin izlerini üzerlerinde taşımaktadırlar .

 

 

 

İnsanlar bilgileriyle insanlığa damga vururken  cehaletleriyle  beyinlerinden vurulurlar.

 

 

 

 Cehalete çıkarılmış her davetiye ,yaşayan insanı kendi cenazesine çağırmaktır. Cahil kişi ise kendi cenazesine seve seve  icabet ederek alicenaplık ve olgunluk gösterdiğini sanır, çünkü bu sayede bol bol kendinden bahsettirebilecektir. Kolay değil tabii,insanın cehaletiyle sivrilip kendinden söz ettirebilmesi.

 

 

 

 Işıklar bile cehaletin değil sevgi ve umudun varlığıyla  mutlu  yanarlar... cahil bir  mutluluk varsa o zaman  yanan  şey, ışık değil  kaybedilmiş  umutların ruhlarıdır.”

 

 

 

** Bu  aydınlık bitsin artık; yeterince rezil olduk.

 

 

 

Mustafa KIRAN

 

 

 

22.01.2022

 

2 Yorum

Suna Gülgüden

Suna Gülgüden

21 Ocak 2022
Sevgisiz ve umutsuz bir hayst düşünemiyorum! SEVGİ her şeyden önemli bu dünyada bana göre! Bizi güneş gibi saran, enerji veren büyük kaynak. İnsanlar en ucuz yollarla güneş ve rüzgarla enerji üretirken biz hiçbir maliyeti olmayan ama bize büyük kazançlar sağlayan sevgiyi niye görmüyor ve kullanmıyoruz, değil mi?? Güzel yazınız için tebrik ederim sizi!!
Ümran özbey

Ümran özbey

30 Ocak 2022
Hiçbirşeyin imal edemiyeceği kaynağı içimizde düşüncemizde olan sevgi ve bunu yayacak ışığı ortaya çıkartalım ama karanlığın ona gölge etmesinede izin vermeyelim.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri