Babalar gününü arkamızda bırakalı hayli oldu, ama her günümüzü sıradan değil gerçekten baba gibi bir gün yapabilme uğraşılarımız devam ediyor olsa gerek. Keşke sıradan gözüken her gün “ çok özel “olarak nitelendirilebilse , özel günler ise tamamen sıradan olabilseler;;özel günler hiç bana göre değilmiş ,bütün gözler üzerimde oluyor , gözlerim kamaşıyor ,hemen masadaki evdeki herkes tarafından özenle boyandıklarını hissediyorum. Aşırı boya ve makyaj işin içine girince elimde olmadan olaydan soğuyor ve yavaş yavaş kopuyorum. Baba olduğum için değil insan olduğum için en fazla ,sadece bana özel bir tek günün sunulmasını kabul edebilir, kimseden habersiz ,beklenti içinde olmadan kendine bile özgü olmayan o günü tek başıma kimseyle paylaşmadan yaşayıp kutlamak isteyebilirdim, tabii tutup da kendimden utanmazsam.. Kutlama nedenim ise nefes alıp veriyor olmam.Daha ötesi,değerlisi var mı? yetmez mi be adam diyorum kendime. Demek yetmiyormuş gibi senede böylesi bir tek gün diledim, geri kalan günlerin özelliğine kesinlikle talip değilim ;beni insanlıktan çıkaracağından baba olduğum kadar eminim. Madem baba olmuş olarak yaşıyorum, öyleyse örnek şeyler bırakabilmeyi hep çok istemişimdir. Yine de baba olduğum için kutlanınca çok utanıyorum, iyi bir şeyler yaptıysam esas annem babam kutlanmalı ,tabii eşim ,çocuklarım, beni baba yapıp öyle yaşattıkları için .Gerçekten de baba bir babaysam ,buyrun kutlayın; çocuklarım başarılı, örnek insanlar olmuşlarsa tebrikleri seve seve kabul ederim. Bakın işte ben bunları yazarken mükellef sabah kahvaltım sırf benim için , sözüm ona sadece bana ait bu özel zaman diliminin şerefine özenmiş bezenmiş de bir güzel hazırlamış kendini .Sanki ben değil de bu özel gün kendi kendini kanıtlamaya uğraşıyor, ben şöyleyim işte böyleyim diyerek.Yapma babalar günü ,yapma, yakışmaz, kendini önemli sanma o kadar da. Tamam anladım baba bir günsün, o zaman alçakgönüllü ,olgun asil davranarak babalığını kanıtla, ama tek bir gün değil 365 gün (bazen de 366 oluyordu, dimi?). Çevre kedilerinin de çoğu bu fırsatı kaçırmayıp soframa üşüşmüşler beni kutlayıp bahşiş istemek için. Bunlara bugün git yarın gel diyemezsin. Bugün gelmişler ,yarın da mutlaka gelecekler. yediklerimden sırf kendi çıkarım için onlara da verdim. Kedi bedduası felaket olur, bildiğiniz gibi değil. Siz yerken gözünüzün içine baka baka “bize vermedin ya boğazında kalır inşallah “dediklerini duyarsınız. Bilmeyenler miyav miyav sözlerini anlamsız bulur. Oysa dillerinden anlayanlar hangi miyavların teşekkür , hangilerinin beddua olduklarını hemen algılarlar. Ama gelin görün ki insan insanın dilinden anlamıyor, teşekkür ederken bile iç dünyasında hangi fırtınaların kopup bunları nasıl frenlediğini kendini anında tam tersi bir duygu girdabına transfer edebildiğini hissedemiyor bilemiyoruz. Aynı şekilde bize kızıp eleştirenlerin aslında içlerindeki o çok özel , kendilerine has fırtınalarına rağmen aslında ne denli insanca ve samimi davranıp bize sevgi ve saygı beslediklerini de ne yazık ki , evet ne yazık ki anlayamıyoruz. Konu başka bir konuyu açmak üzere, farkındayım, ama ne yapayım, sizlerle sohbete doyum olmuyor, kısmetse daha çok yazışıp görüşeceğimizi umuyorum, tabii her günümüzün gerçekten “ baba” gibi olmasını da.. Dilekler ve umutlarla yaşamımız renkleniyor ,bu nedenle her ne kadar ticari oldukları için eleştirsek de yine de bize bir şeyler çağrıştırıp en azından bu tür günlerin dolayısıyla sohbetlerin ortaya çıkmasına vesile olan kişilere teşekkür etmekten büyük zevk alacağım. Bu vesileyle de bizleri bir araya getiren değerli dostum, daha doğrusu hepinizin dostu sevgili Serdarcığımın hiç olmazsa senede bir gün !!! bu özel teşekkürlerimi ve minnetlerimi kabul buyurmasını hassasiyetle rica ediyorum. Nice baba günlerde sağlıklı ve mutlu görüşmeler dileğimle. Sevgiler. Mustafa KIRAN 06.07.2021