HİÇLİK

İnsanlar doğar, büyür ve bu dünyadan göçerler. Aynı bütün canlılarda olduğu gibi… Bu bir doğa kanunudur.

Doğduğunuz zaman aileniz çok sevinir ve sizi kendi ayaklarınız üzerinde durana kadar besler, okutur ve korur.

Kendinizi keşfettiğiniz yaşlardan itibaren başarıyı ve öğrenmeyi seven bir birey olarak elinizden geleni yapar ve “En” ile başlayan artı değerlere sahip olmaya çalışırsınız. En çalışkan, en efendi ya da en hanımefendi, en zengin, en merhametli, en yardımsever, en dürüst, en başarılı gibi…

Ne kadar en……… olsak da aslında bir gün sadece bir hiç olduğumuzu anlarız. Bu “hiç olma” durumunu negatif anlamda değil pozitif anlamda ele almak gerekir. Aslında bu noktaya varmak ruhumuzun olgunlaştığını gösterir. “Hiç olmak” mertebesine erişmek gerçekten çok güzel bir duygu benim için. “Sen ne olursan ol bir hiçsin”. Bu hayatın bir gerçeği. Bu cümle çok şey ifade ediyor. Aşırı hırsın, aşırı güzellik ya da yakışıklılığın, aşırı paranın, aşırı egonun, aşırı mal ve mülkün, hepsinin bir hiç olduğunu.      En önemlisi kendimizin bir hiç olduğunu! Böyle hissetmek için üzerinize toplum içinde giydiğiniz bütün değerleri (kariyer, meslek, unvan,  egolar gibi…)çıkartmanız ve sadece kendiniz olmanız gerekiyor. Çünkü bu giysileri sürekli üzerimizde taşıyamayız.

Çok…… olarak ama bir hiç gibi yaşamak çok güzel! Biliyorsun ki hiçbir şey sonsuza dek sürmeyecek!

Hiçlik duygusunu ruhsal bir eziklik olarak   değil de aksine kendimize değer veren insanlar olarak taşır ve elimizden geleni yaptıktan sonra, bize öğütlenen gibi sakınarak yaşamaya devam edersek, hayatımızdaki yolculuğumuz en güzel bir şekilde devam eder ve son bulur.

“Hiç olma” değerine kavuşmak için

  çalışmak, düşünmek ve kendimizi yetiştirmemiz gerekiyor. Yanlış anlaşılmasın, hayatımız bir gün sona erecek diye bu duyguyu taşıyalım demiyorum. Hayatımızın en genç zamanlarında da bu duyguyu yaşamamız gerekir. İşte o zaman “insan gibi” insan olduğumuzu kendimize ispatlamış oluruz.

SEVGİLERİMLE,SAYGILARIMLA,

Suna Selma GÜLGÜDEN

23.06.2022

 

1 Yorum

Ayla

Ayla

24 Haziran 2022
Özellikle mevki sahibi olanların emeklilik hayatlarındaki sıkıntı bence hiçlik duygusunu öğrenmeyip, egolarını beslemeleri ile alakalı.Çok doğru bir noktaya değinmişsiniz.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri