ÇARESİZLİK

  Seni seviyorum, ancak bunu sana çok sık söyleyemedim. Nedenini de bilmiyorum. Seni gördüğüm zaman içimde fırtınalar kopuyor, yüreğim ağzımdan çıkacak sanıyorum. Güldüğün zaman kahkahaların beynimde yankılanıyor. Uzun bir müddet sesin ile mutlu oluyorum. Saflığın beni benden alıyor. Belki başkası olsa çıldırtır karşısındaki tutumu ve cevaplarıyla. Sana sanki ayrı bir özellik katıyor. Bir bebek masumiyeti hissediyor insan sende. Alıngan ve hassassın. Ama yeri geldiği zaman lafını esirgemiyor, hakkını aramayı biliyorsun.  

          İlk gördüğüm zaman seni, yaşamaktan ümidimi kesmiştim neredeyse. Oturduğum banktan uçsuz bucaksız denizi seyrederken aklımdan geçen “ suya atladığım zaman bir daha kimsenin bana ulaşamayacak “ olmasıydı. Tükendiğimi hissettiğim için yerimden kalkmaya ve atlamaya bile üşenmiştim. Dalıp gitmişken “ pardon” diye bir ses kendime getirdi beni. Kafamı çevirdiğim zaman terslemeyi düşünüyordum. “ Bırakın  kendi halime “diyecektim. Mıknatıs gibi çektin kendine beni o anda. “ Rica etsem kediyi ağaçtan indirir misiniz? Yavrucak kalmış oralarda “ Hiç cevap vermeden kafamı kaldırdığımda yavru bir kedinin ağacın dalında asılı olduğunu gördüm. Yaramaz gözlerle bakıyordu. Hiç de korkmuş gibi bir hali de yoktu. Sen ondan daha fazla korkmuştun sanki.  

          Ben hayatımdan vazgeçmişken sen benden bir canlıyı kurtarmamı istiyordun. Hiçbir şey söylemeden ayağa kalkıp kediyi indirdim. Avucunun içine bıraktım. Elinden kurtulsa yeniden ağaca fırlayacak gibi yaramaz gözlerle bakıyordu. Öyle bir sarıldın ki kediye, kendimi o kedinin yerine koyduğumu düşündüm. Gözlerimi kapatıp hayal ettim. İşte o andan itibaren sen benim yaşama sebebim oldun. Seni mutlu edebilmek için elimden gelen her şeyi yaptığımı düşünüyorum. Mutluydun, mutluyduk… Geçen yıllar beni sana daha çok bağladı. Çocuğumuzun olmayışı seni üzdü biliyorum. Ama ben seni her şeyin yerine koymuştum. Hiç anlatmadım sana ilk karşılaştığımız günkü hislerimi. Biliyordum ki hep o anı hatırlayıp benim için endişe edecektin. Artık söylesem de faydası yok. Ne duyabilirsin beni ne de görebilirsin gözlerimdeki sevgiyi. Kucağımda Gülperi var. Kızımız olursa adını koyacaktık.  Bizim çocuğumuz olmadı ama kurtardığımız kedicik bize torun verdi. O gün sen benim hayatımı kurtardın, bu gün ben senin için hiçbir şey yapamıyorum.   

Kulağında çınlar belki. 

SENİ SEVİYORUM…

Ayla BEŞER

18.09.2021

3 Yorum

Suna Gülgüden

Suna Gülgüden

18 Eylul 2021
Ayla hanım çok tebrik ediyorummmm sizi!! Ne kadar güzel bir yazı. Beni benden aldı. Kaleminiz her gün biraz daha kuvvetleniyor sanki! Başarılarınızın devamını diliyorumm!
Ayşe Sakallı

Ayşe Sakallı

21 Eylul 2021
Çok güzel bir yazı, kaleminize sağlık. Sevgiler
Ayla

Ayla

24 Eylul 2021
Çok teşekkür ediyorum

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri