Tüm muzurluğu üstündeydi. Karşısındaki kişinin kıvrandığını hissediyor ama bilmezlikten geliyordu. Küçük küçük kelime oyunları ile aklını şaşırtıyordu. “Seninle birlikte olmak büyük bir zevk “ dedikten beş dakika sonra gözlerini dikiyor “ canım abicim iyi ki varsın “ diye cümleyi tamamlıyordu. Halbuki annesi çıtlatmıştı. “ Bak kızım Sultan teyzenin oğlu seninle evlenmek istiyormuş. Ben ne evet derim ne de hayır. Nihayetinde uzaktan da olsa akraba. Soyu-sopu belli ama bilirsin akraba evliliğine hep karşı çıkmışımdır. Senin duygularını tam olarak bilmeden de bir tepki, cevap vermek istemedim.” Sultan teyze ile annesinin akrabalık derecesini bile bilmiyordu. Çocukluğundan beri irtibat halindeydiler. Onlar İstanbul ‘da yaşarken Sultan teyzeler Gaziantep’teydiler. Sultan teyzenin oğlu İstanbul’da üniversite kazanınca, yurt bulana kadar kendilerinde kalmıştı. Sessiz, sakin, etliye sütlüye karışmayan birisiydi. Tüm sülalenin gözünde makbul bir damat adayı idi. Kendisinden dört yaş kadar büyüktü. Hiçbir zaman için aşırı bir hareketini veya saygısız bir tavrını görmemişti. Yurda yerleştikten sonra da hafta sonları “Halacım ben geldim “ diye ziyaret gelirdi. Üniversiteden mezuniyet törenine Gaziantep’ten ailesi gelememiş annesi, babası ile birlikte onlar yanında olmuştu. Kendisi üniversiteyi kazandığı zaman iş-güç sahibi olan Sultan teyzenin oğlu kutlamak için yemeğe götürmüştü. İlk kez ikisi yalnız çıkıyorlardı. Aklına hiçbir şey gelmeyip abi olarak gördüğü için de gayet rahat davranmıştı. Yıllar sonra bir evlilik teklifi ile karşılaşacağını bilmiyordu elbette. Annesi durumu açıkladıktan sonra şöyle bir düşündü. Hiçbir zaman için o gözle bakmamış, o açıdan düşünmemişti. Ama öğrendikten sonra bakış açısı değişti. Sinir olmaya başlamıştı. Bir kere cesur bir şekilde karşısına dikilip “ seni seviyorum ve evlenmek istiyorum” demesini beklerdi. Acaba yıllarca girip çıktığı, yemeğini yediği eve ihanet gibi mi düşünüyordu bu davranışı? O zaman hiç düşünmeyeceksin arkadaşım.. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu. Annen anneme söyleyince ihanet olmuyor mu acaba? Kim bilir belki de yüz-göz olmak istememişti. İlk ağızdan alma ihtimali olan “ hayır” cevabı belki daha da rencide edecekti duygularını. Ne olursa olsun bir erkek seviyorum demeyi bilmeliydi. Duygularının arkasında, sevdiğinin yanında olabilmeliydi. Bugün sevgisini dile getirmekten çekinen birisi ile ömür geçer miydi? Yaşadığı tüm duyguları başkalarının aracılığı ile iletmeye alışmış gibi geliyordu. Demek evlenip çocukları olsa “ çocuklar annenize söyleyin “ diye başlayan cümleler çoğunlukta olacaktı hayatında. O’nun hayalinde evleneceği insan ile hayatı yaşamak vardı. Birlikte şarkı söylemek, dans etmek, otururken birden ayaklanıp tatile çıkmak, yağmurlu havada yürüyüş yapmak, gece denize girmek. Her şeyi ortak yapmasalar da bir araya geldiklerinde paylaşımlarda bulunmak, sevgili, karı-kocadan önce arkadaş olmak. Böyle birisini bulma şansı var mıydı bilmiyordu. Ama karşısındaki kişi ile bunların olmayacağı kesindi. Muzurluğa devam ederek “ Ah be abicim ne iyi ettik te bu akşam baş başa çıktık. Seninle paylaşmak istediğim çok önemli bir şey var. Çok sevineceğinden, bana yol gösterip destek olacağından eminim. “ Şaşkın ve meraklı bakışlar ile dinleyip “ elimden ne gelirse elbette” diye titrek bir sesle cevap vermişti. “ Biliyorsun bir iki ay sonra mezun oluyorum. İki senedir okuldan birisi ile görüşüyorum. İlişkimiz ciddiye bindi, evlenmek istiyoruz. Ve ailemle tanıştırmak istiyorum. O gün sen de bizimle olur musun? Sevgimi herkesle paylaşma zamanı geldi artık. “ Balyoz gibi etki etmişti bu konuşma. Kendisi erkek arkadaşını ailesi ile tanıştırmadan önce Sultan teyzenin oğlu bir gün yanında genç bir kız ile gelmiş, “ nişanlım Suna “ diye tanıştırmıştı. O erkek arkadaşı hiçbir zaman getirip ailesi ile tanıştırmamıştı. Hayal ürünü olan arkadaş Sultan teyzenin oğlunun evlenmesine neden olmuş ve kendisinin ne kadar isabetli bir karar verdiğini kanıtlamıştı. Ayla BEŞER 06.07.2021