GÖKKUŞAĞI

   Hadi bakalım Güler kızım bu projede de performans bekliyorum senden dediğinde, arkadaşı" ama müdür bey, siz neden sürekli Güler diyorsunuz, ismi Nermin" diye söylendi. Bir yandan da alacağı tepkiden endişeliydi. Müdür bey beklediğinin aksine yumuşak  bir gülüş ile " tanıdığım günden beri yüzünün bir gün asıldığını görmedim, o benim Güler kızım  demişti.  Evleneceği zaman da yanına çağırmış , bir paket uzatarak mutluluklar diliyorum , ufak bir hatıra olsun demiş, yanaklarından şefkatle öpmüştü. Mahcup olmuştu , bir yandan da sevinmişti. Değer verilmek insanı mutlu ediyordu. Odaya gelip paketi açarken arkadaşı kendisinden daha da meraklıydı. Paketin içinden çıkan hediye arkadaşının tepkisine sebep olmuştu. " Bu nedir Allah aşkına " derken gaz lambasını elinde çevirip duruyordu, acaba bir özelliği mi var  diye. Doğrusu kendisi de şaşırmıştı, bu kadar basit bir şey beklemiyordu. Gözüne kutunun içindeki not ilişti. " Güzel kızım hayatında hiç karanlık olmasın, hep aydınlık ve ışıklar içinde yaşa" ...Gözleri dolmuştu bir anda. Arkadaşına notu gösterme ihtiyacı hissetmedi. Aldığı en anlamlı düğün hediyesiydi..  Şimdi hastane odasında gözyaşlarını saklamaya çalışarak müdürünü ziyaret ediyordu. Uykudan uyandığında başucunda Nermin'i görünce   elini uzattı müdür bey," Güler kızım" diyebildi gülümsemeye çalışarak kısık bir sesle. Gücü kalmamıştı uzun uzadıya sohbet etmek için.    Eşi " senin yerin hep ayrı oldu onda. İşe başladığın ilk günden itibaren seni kaybettiğimiz kızımızın yerine koydu. " Nermin çok şaşırmıştı,  kızını kaybettiğinden hiç bahsetmemişti kendisine.  Eşi devam ediyordu. " 15 yaşındaydı  Melek hastalığını öğrendiğimiz zaman. 2 sene ancak dayanabildi.Sonrası bizim için çok zor oldu. Hatta istifa etmeyi, buralardan gitmeyi düşünüyordu. Birden sen geldin. Çok benziyordun yavrumuza, en çok da gülüşün. Evlenip eşinin tayini dolayısıyla gittiğinizde , sürekli senin hakkında bilgi alıyordu amirlerinden. Seni hiç unutmadık güzel kızım, geldiğin için  teşekkür ederim. "  Bir gün müdür bey " gülen insanlar güneşli gün gibidir, ağlayanlar ise yağmurlu. Sen hep güneşi hatırlatıyorsun" demişti.. Şimdi içi kan ağlarken gülen yüzüyle gökkuşağı gibi hissediyordu kendisini.

Ayla BEŞER

28.11.2020

 

 

 

 

6 Yorum

Esin Tütüncü

Esin Tütüncü

28 Kasim 2020
Merhaba, Hüzünlü bir öykü ama mesaj dolu.Öykülerinizi severek keyifle okuyorum.Yüreğinize sağlık.
Nilgün tezer

Nilgün tezer

28 Kasim 2020
Güneşi hatırlatan insanların hayatlarımızda bolca olabilmesi dileklerimle... Kaleminize sağlik.
Halit Çalışkan

Halit Çalışkan

29 Kasim 2020
Ayla hanım gülen kız hasta müdürünü ziyaret etmiş iyi de etmiş kızı gibi sevdiği geldiği için çok mutlu olmuştur
Suna Gülgüde

Suna Gülgüde

06 Aralik 2020
Elinize sağlık, büfün yazılarınız duygu dolu. Hadikasınız. Siz bizim Ayşe Kulin'imiz siniz!!
Ayla

Ayla

11 Aralik 2020
Yorumlarınız benim için çok değerli. Hepinize teşekkür ederim. Teşvik pirimi gibi oluyor:))
Aysel Taştanoğl

Aysel Taştanoğl

13 Aralik 2020
Ne kadar yalın ama bir o kadar duygu dolu. Yine güzel bir yazı . Tebrikler

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri