VASİYET

AYLA BEŞER

VASİYET

18 Aralik 2020

Canım kızım, Her şey den önce sana sahip olduğum için ne kadar şanslı hissettiğimi belirtmek istiyorum. Doğduğun ilk günden beri hayatıma mutluluk getirdin.İyi bir evlat, düşünceli bir arkadaş,sadık bir dost oldun.Umarım sen de evlatların ile aynı iletişimi kurabilirsin. Baban ile tanışıncaya kadar aklımda sadece okulum ve elde etmek istediğim öğretmenlik mesleği vardı. Sonrasında gençliğimiz çalışma, ekmek kavgası,geleceği garantiye alma kaygısı ile geçti . Bir baktım ki koca evde tek başıma yaşıyorum.Zamanında " keşke daha büyük bir eve sahip olsam" diye düşündüğüm evimiz, şimdi saray yavrusu gibi geliyor bana. Teselli bulduğum şeylerden birisi de, babanın ölmeden önce senin gelin olduğunu görmesi ve torun sevgisini tatmış olması. Kendimi hep doyumsuz,kararsız olarak nitelendirdim.Yalnız kaldığımda resim denedim,turlara katıldım, dikiş kursuna gittim.Ama iyiki müzik de denemişim. Kendimi musiki derneğinde keşfettim.Hiç bir şey için geç kalınmış değildir derler. Ne kadar doğruymuş.İşin içine girmeden önce bu derneklerin işlerinin ne kadar meşakkatli olduğunun farkına varmıyor insan.Resmi kurumlardan hiç bir destek olmadan ,sadece müziğe amatörce gönül vermiş insanların çabaları ile ayakta durmaya çalışıyorlarmış meğer. Arkadaşlarımızı izlemek için ,üstelik para vermeden gittiğimiz konserler ne zor aşamalardan geçiyormuş. Biliyorum, "annem bunları neden yazmış acaba?" diye düşünmeye başladın. Nedenini anlatmaya çalışıyorum sana güzel kızım son isteğimin. Çok şükür hiç bir şeye ihtiyaç duymayacak bir konumdasın.Oturduğum yer, baban ile çalışırken aldığımız,senin çocukluğunun geçtiği ev.Bu yüzden tek başıma tasarruf yetkisini bulamadım kendimde.Ancak emekli ikramiyem ile sahip olduğum o küçük yazlık evi ,son on yılda kendimi bulmamı sağlayan,kültür elçisi gibi hissetmeme sebep olan,çok güzel dostluklar kurduğum,değerli hocalarımız ve müzisyenlerimize fayda olacağına inandığım için musiki derneğine vasiyet ediyorum. Bunun gerçekleşmesi için elinden geleni yapacağına inanıyorum. Benim için öldü deseler de ,sen bilki hiç bir anne evladını terketmez. Her zaman seninleyim.. Annen..

Ayla BEŞER

18.12.2020

6 Yorum

Halit Çalışkan

19 Aralik 2020

Ayla hanım tam bana uygun bir hikaye yazmışsın tebrikler kolay anlaşılıyor karmaşık değil ama sonuna inanamadım gene ya bu ne cömertlik böyle emekli ikramiyenle aldığın yazlık evi bizim musiki derneğine gerçekten bağışladın mı ? Allah razı olsun biz de yararlanırız artık peki kızın torunun damadın bu işe razı mı ? Hayırlısı olsun

Serdar Taştanog

19 Aralik 2020

Boylesi bir öykü ile hem musiki derneklerinin ayakta kalmak adına nasıl çaba sarf ettiğini ortaya koyup gerekirse nasıl destek olunabilineceğını ortaya koyan yazınızı duygulanarak okudum. Gerçek hayatta böylesi bir fedakarlığı beklemiyorsakta üyelerimizden sevenlerimizden özellikle zor süreçlerde küçükte olsa maddi desteklere ihtiyacımız olduğu ortada. Ancak özellikle bizim gibi hem kültürümüzü yaşatan hemde ülkemizi yurtdışında tanıtan derneklere öncelikle resmi kurumların destek vermesi bir anlamda zorunlu olmalıdir.Tabi ki bu destek karşılığında bana biat et benim yandasim ol demeyecek ve siz bulunduğunuz Atatürkçü çizginizle yolunuza devam edin demek kaydı ile destek verecek. Ayla hanım İnsanlara bir vizyon veren, onlari uyaran düşünmeye sevk eden yazınız nedeni ile önce şahsım sonrada derneğimin yönetim kurulu değerli uyeleri ve sevenleri adına bir kez daha teşekkür ederim.Sevgilerimle

Cihat Hircin

19 Aralik 2020

Cok dogru gerçekci bir davranis Ayla hn i tebrik ederim...Umarim bu oyku de ki vasiyet gerceklesir..Hayat akısi icin de her seyin gelip geçici oldugunu bu hayatin hep böyle devam etmeyecegini anlayıp bilenlere örnek olsun.....

Hafize Erol

19 Aralik 2020

Ayla hanımcım yazılarınız için tekrar tebrik ediyorum. Bu ne güzel davranış ve düşünce. Hassas düşüncenizden ötürü tekrar kutluyor başarılar diliyorum. Sevgilerimle.

Suna Gülgüde

19 Aralik 2020

Ayla hanım harika bir öykü yazmışsınız, çok zekice... Derneklerin insanlara ne kadar iyi geldiğini ve önemini bu yazı ile çok güzel dile getirmişsiniz, İnsanların müzik derneklerinde müzik yaparak ne kadar mutlu olduklarını ve kültür elçisi olduklarını dile getirmişsiniz. Keşke insanlar böyle kutsal fedakarlıklar yapsalar! Sizi bu bsşarılı ve etkileyici yazınızdsn ötürü tebrik ediyorumm

Umran özbey

21 Aralik 2020

Ayla hanım, geçirdiğimiz bu zorlu süreçte hayatın bize göre değerlerini gözden, gönlümüzde yaşatacaklarımızı, düşüncemizden geçirdik. Derler ya arkanda yapıcı birşey bırak diye. Artık bizim için kıymetli olan nedir neyi seviyoruz , gönlümüz ne ile mutlu oluyor iyi biliyoruz. Kuruluşa verdiğiniz değeri sizi mutlu eden faaliyeti böylesine fedakarlık ile taçlandırdınız.